ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΚΟΠΗ ΤΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ Ε.Πα.Μ. - Σ.Ε.Ε.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΚΟΠΗ ΤΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ Ε.Πα.Μ. - Σ.Ε.Ε.

Στις αρχές του καλοκαιριού μας πλησίασε, με δική της πρωτοβουλία, αντιπροσωπία του «Συνδέσμου Εθνικής Ενότητας» με σκοπό να διερευνήσει τη δυνατότητα συνεργασίας μαζί μας. Η Π.Γ. του Ε.Πα.Μ. συζήτησε το θέμα και απάντησε θετικά με την προϋπόθεση ότι υπάρχει όντως βάση για τέτοια συνεργασία.

Κατά τη διάρκεια των επαφών διευκρινίστηκε από μεριάς τους ότι υπάρχει η διάθεση να υιοθετήσουν θέσεις ανάλογες με τα προτάγματα του ΕΠΑΜ. Εμείς θέσαμε το ζήτημα της στάσης απέναντι στο ευρώ και στην ΕΕ, το οποίο κρίνει τον πατριωτικό χαρακτήρα μιας πολιτικής δύναμης και τη δυνατότητα συνεργασίας μαζί της. Μας διευκρίνισαν ότι κι αυτοί ήταν υπέρ του εθνικού νομίσματος και έχουν ξεκινήσει μια διαδικασία αλλαγής της θέσης τους που πρόβλεπαν να ολοκληρωθεί τον Σεπτέμβριο. Μετά από όλα αυτά τους επισημάναμε ότι η δυνατότητα συνεργασίας τελικά θα κριθεί στο δρόμο. Κάτι στο οποίο συμφώνησαν κι αυτοί. Όλα αυτά αποτυπώνονται στη κοινή δήλωση, που συντάχθηκε μετά την επίσημη συνάντηση κλιμακίων των δύο σχηματισμών την 21η Ιουλίου.

Δυστυχώς, μετά την απόλυτη συμφωνία όσον αφορά και στο περιεχόμενο της κοινής ανακοίνωσης και ενώ εμείς τη δώσαμε στη δημοσιότητα, όπως είχε συμφωνηθεί, δεν υπήρξε αντίστοιχη κίνηση από την πλευρά τους, με συνέπεια να δημιουργούνται εύλογα ερωτηματικά για το αν υπήρξε υπαναχώρηση από την πλευρά του ΣΕΕ.

Μετά από επανειλημμένες πιέσεις από την πλευρά μας να δημοσιοποιήσουν και εκείνοι την κοινή ανακοίνωση, διαπιστώσαμε ότι στην ιστοσελίδα τους αντί της κοινής ανακοίνωσης, αναρτήθηκε ένα γενικόλογο Δελτίο Τύπου με αριθμό 59, που αναφέρεται αόριστα σε πρωτοβουλίες που έχουν αναληφθεί από τον ΣΕΕ για την ένωση όλων των πατριωτικών δυνάμεων.

Επίσης - και πέραν μιας περίεργης δήλωσης του Προέδρου τους για την επέμβαση των ΜΑΤ στο Πολυτεχνείο - ανήρτησαν κείμενο - πρόσκληση για συμμετοχή σε γιορτές μίσους που διχάζουν τον ελληνικό λαό υποδαυλίζοντας εμφυλιοπολεμικά συμπλέγματα που ο ελληνικός λαός πάσχισε πάνω από 50 χρόνια για να τα ξεπεράσει και τα οποία μόνο το καθεστώς των δωσιλόγων ωφελούν στη προσπάθειά του να κρατά διαιρεμένο τον ελληνικό λαό και να «βασιλεύει».

Αμέσως ξεκαθαρίσαμε ότι η συμμετοχή τους αυτή αναιρεί μια από τις θεμελιώδεις προϋποθέσεις συνάντησης των δυο μας, αφού τορπιλίζει την πάλη για την ενότητα του λαού πάνω από διαχωρισμούς δεξιάς και αριστεράς. Ζητήσαμε να τοποθετηθούν δημόσια εναντίον των γιορτών μίσους που επαναφέρουν τους διαχωρισμούς του εμφυλίου μέσα στο λαό. Δυστυχώς μέχρι σήμερα αυτό δεν έγινε, παρά τις προφορικές υποσχέσεις τους. Αντίθετα μάλιστα διαβάζουμε στο Δελτίο Τύπου που εξέδωσαν με αριθμό Νο 60, ότι είναι το Ε.Πα.Μ. που επιλέγει «τον δρόμο του διχασμού και της αντιπαράθεσης» με βάση «προσωπικές επιδιώξεις και ξεπερασμένες ιδεολογικές διαχωριστικές αντιλήψεις στο περιθώριο». Κατ’ αυτούς λοιπόν, η ενότητα του λαού επιτυγχάνεται με εμφυλιοπολεμικά κηρύγματα μίσους κατά των «κομμουνιστοσυμμοριτών» και πλέκοντας το εγκώμιο των δυνάμεων καταστολής του Δένδια.

Το Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο κατόπιν των εξελίξεων αυτών διακόπτει άμεσα την οποιαδήποτε επαφή με τον «Σύνδεσμο Εθνικής Ενότητας», ο οποίος πέραν από την ασυνέπεια και αφερεγγυότητά του απέναντί μας, δείχνει να μην έχει το σθένος και τη δύναμη να κόψει τον ομφάλιο λώρο με χώρους που λειτουργούν ως ανεπίσημος βραχίονας του καθεστώτος κατοχής, που ουδεμία σχέση έχει με την ενότητα του λαού, αντίθετα αποδεικνύεται ότι επιδιώκουν τον διχασμό, στηριγμένο σε άρρωστες ιδεοληψίες που προέρχονται από την πιο σκοτεινή περίοδο της πρόσφατης ιστορίας μας και την οποία με κανένα τρόπο δεν πρέπει να επιτρέψουμε να επαναληφθεί.

Εμείς σταθεροί και συνεπείς στις απόψεις και την πολιτική μας, δώσαμε κάθε ευκαιρία προκειμένου ο ΣΕΕ να ξεμπερδέψει μια και καλή με όλον αυτόν το συρφετό των χουντοπρακτόρων. Δεν τα κατάφερε και σύρεται από δαύτους, αν δεν είναι και ο ίδιος κατασκεύασμα και προκάλυμμά τους. Εκτός αυτού, αποκαλύπτει και μια πλήρη ανακολουθία με τον τίτλο που υποκριτικά επέλεξαν για τον πολιτικό τους φορέα. Εκτός κι αν με το «Σύνδεσμος Εθνικής Ενότητας», δεν εννοούν την ενότητα του έθνους, αλλά την ένωση των φασιστο-φιλοχουντικών θυλάκων που, με πρόσχημα την «εθνικοφροσύνη» τους, επέφεραν απανωτά πλήγματα κατά του έθνους. Αλλά έστω κι έτσι ξεκαθαρίζουν τα πράγματα για το ποιος είναι ποιος και τι σκοπιμότητες εξυπηρετεί στο πλευρό του κατοχικού καθεστώτος, σε βάρος των συμφερόντων της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού.

Αθήνα 30 Αυγούστου 2013

Η Πολιτική γραμματεία του Ε.Πα.Μ.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Με θλίψη και αγανάκτηση πληροφορηθήκαμε το τραγικό περιστατικό στο Περιστέρι χθες βράδυ, όπου σε έλεγχο εισιτηρίων έχασε, με αδιευκρίνιστο μέχρι στιγμής τρόπο, τη ζωή του ένας 18χρονος άνεργος.

Ανεξάρτητα το πώς εξελίχθηκαν τα πραγματικά περιστατικά, αν και αυτόπτες μάρτυρες αναφέρουν το γεγονός ως απόρροια βίαιης συμπεριφοράς, ο τραγικός θάνατος του άτυχου νέου συγκλονίζει και δεν μπορεί να αφήσει κανέναν αδιάφορο.

Στις χιλιάδες αυτοκτονίες απελπισμένων, στους ακόμα περισσότερους θανάτους λόγω εξαθλίωσης και ανυπαρξίας παροχής υγειονομικής φροντίδας σε ανήμπορους ασθενείς από ένα καταρρέον σύστημα υγείας, έρχονται πλέον να προστεθούν και θύματα ενός νέου μετώπου που ανοίχτηκε στον ακραίο αυτόν κοινωνικό πόλεμο που διεξάγεται εναντίον της μεγάλης πλειοψηφίας των πολιτών.

Δεν είναι πλέον μόνο οι εφοριακοί που εκβιάζουν με κατάσχεση μισθούς, συντάξεις, ακόμα και την πρώτη κατοικία αυτών που δεν έχουν να πληρώσουν, ούτε οι υπάλληλοι των τραπεζών και των εισπρακτικών εταιριών. Δεν είναι μόνο οι υπάλληλοι της ΔΕΗ και της ΕΥΔΑΠ και οι διάφοροι «υπεργολάβοι» που κόβουν το ρεύμα και το νερό στα σπίτια ανήμπορων να αντιδράσουν άνεργων και ασθενών.

Τώρα έχουν προστεθεί στις στρατιές των προθύμων εκτελεστών του κατοχικού καθεστώτος και οι «ελεγκτές» των ΜΜΜ.

Το χθεσινό τραγικό περιστατικό έρχεται ως κορύφωση ανάλογων πολλών περιστατικών ανάρμοστης έως και βίαιης συμπεριφοράς από την πλευρά των «ελεγκτών» σε ανθρώπους που δεν έχουν να πληρώσουν ούτε καν το εισιτήριό τους για μια απλή μετακίνηση.

Οι ελεγκτές εξελίσσονται σταδιακά σε όργανα κοινωνικού κανιβαλισμού έναντι αμοιβής. Ως άλλοι κυνηγοί κεφαλών εισπράττουν μπόνους για κάθε πρόστιμο που επιβάλλουν. Υπεύθυνη είναι η ηγεσία του υπουργείου Μεταφορών, που στο όνομα της πάταξης της λαθρεπιβίβασης, ενθαρρύνει τα τραμπουκοειδή κομματόσκυλα, που εν μια νυκτί άλλαξαν ειδικότητα και έγιναν ελεγκτές, σε αυτήν τους την αντικοινωνική συμπεριφορά που καταλήγει πολλές φορές σε εγκληματική δράση.

Καλούμε τα συνδικάτα στα μέσα μαζικής μεταφοράς να πάρουν επί τέλους θέση. Να πάψουν να ασχολούνται μόνο με τη διεκδίκηση των στενά συντεχνιακών τους συμφερόντων και να συμπαραταχθούν με τον χειμαζόμενο λαό.

Καταγγέλλουμε για άλλη μια φορά την κυβερνητική αναλγησία και καλούμε κάθε δημοκρατικό πολίτη να αντιταχθεί έμπρακτα στις πολιτικές κοινωνικού ανδραποδισμού.

Εκφράζοντας τα θερμά μας συλλυπητήρια στην οικογένεια του άτυχου νέου. Ζητούμε:

ΝΑ ΧΥΘΕΙ ΑΠΛΕΤΟ ΦΩΣ ΣΤΙΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΘΑΝΑΤΟΥ ΤΟΥ - ΝΑ ΤΙΜΩΡΗΘΟΥΝ ΟΙ ΦΥΣΙΚΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΗΘΙΚΟΙ ΑΥΤΟΥΡΓΟΙ- ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΟΙ ΕΛΕΓΧΟΙ ΤΩΝ ΚΕΦΑΛΟΚΥΝΗΓΩΝ ΣΤΑ ΜΜΜ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΑ 19/8, 12:30 ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ

Αθήνα 14 Αυγούστου 2013

Η Πολιτική Γραμματεία του Ε.Πα.Μ.

Έκθεση του ΟΟΣΑ από το 1996 για το πώς να περάσει μια κυβέρνηση τα αυστηρά μέτρα λιτότητας στον πληθυσμό !

Posted by epaminternational on 08/08/2013

Update : Aπίστευτα προκλητική δήλωση του βουλευτή Τρικάλων της Ν.Δ Ταμήλου προχθές το πρωί,  στον τοπικό ραδιοφωνικό σταθμό “Ζυγός”. Όταν ο παρουσιαστής του είπε ότι ενδέχεται να γίνει κοινωνική εξέγερση από τα νέα μέτρα και τις απολύσεις αυτός είπε :“Δεν πρόκειται να γίνει κάτι τέτοιο. Είναι όλα μελετημένα. Ξέρουν μέχρι πού αντέχει ο λαός” !!!

Το 1996, ο ΟΟΣΑ (Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης) δημοσιεύει στο 13ο τεύχος του επίσημου περιοδικού του, CAHIERS DE POLITIQUE ÉCONOMIQUE (στα Γαλλικά), ένα άρθρο του Κρίστιαν Μόρισον με τίτλο «Οι δυνατότητες πραγματοποίησης των διαρθρωτικών αναπροσαρμογών» (στα Αγγλικά).

Πρόκειται ουσιαστικά, όπως αναφέρεται εξάλλου, για την έκθεση του Κέντρου Ανάπτυξης του ΟΟΣΑ με θέμα τα προβλήματα και τους τρόπους πολιτικής χειραγώγησης των πληθυσμών ώστε να μπορέσει μια κυβέρνηση να περάσει τα αυστηρά μέτρα λιτότητας και τις διαρθρωτικές αλλαγές, που επέβαλε κατά τη δεκαετία του 1980 η επέλαση του νεοφιλελευθερισμού σε μια σειρά από «αναπτυσσόμενες» χώρες και χώρες του Τρίτου Κόσμου. Όπως θα διαπιστώσετε, πέρα από το ότι ο κυνισμός των νέων Μακιαβέλι συναγωνίζεται την επιστημοσύνη τους, αυτά που ζούμε σήμερα εδώ δεν προέκυψαν στην τύχη. Κι αν το γνωρίζουμε ήδη, οπωσδήποτε έχει άλλη βαρύτητα να το ακούμε, απερίφραστα ομολογημένο, από τα πλέον αρμόδια στόματα.

Ακολουθεί το άρθρο του Κρίστιαν Μόρισον

«Οι πολιτικές οικονομικής σταθεροποίησης και διαρθρωτικών αλλαγών μπορεί να προκαλέσουν κοινωνικές ταραχές, ακόμα και να θέσουν σε κίνδυνο την ομαλότητα των χωρών. Στο παρόν Τετράδιο οικονομικής πολιτικής αναλύονται οι πολιτικές συνέπειες αυτών των προγραμμάτων. Όπως προέκυψε από τη συστηματική μελέτη πέντε χωρών και δυο σημαντικών αντιπροσωπευτικών δειγμάτων στη λατινική Αμερική και την Αφρική, το πολιτικό κόστος σε απεργίες, διαδηλώσεις και εξεγέρσεις διαφέρει ανάλογα με τα μέτρα που ελήφθησαν. Πράγματι, στις αρχές της δεκαετίας του 1980, η επείγουσα κατάσταση που δημιουργήθηκε από τις χρηματοπιστωτικές κρίσεις στις αναπτυσσόμενες χώρες, κρίθηκε ότι μπορεί ν’ αντιμετωπιστεί με την αποκατάσταση των μακροοικονομικών ισορροπιών. Έτσι, οι διαρθρωτικές αναπροσαρμογές περιορίστηκαν σ’ ένα πρόγραμμα σταθερότητας με μοναδικό κριτήριο την ταχύτερη δυνατή μείωση του δημόσιου ελλείμματος. Πολύ σύντομα όμως συνειδητοποιήσαμε πως η σταθεροποίηση δεν είναι αυτοσκοπός.
Πράγματι, όπου τέθηκε θέμα διαρθρωτικών αλλαγών, οι διεθνείς οργανισμοί [ΔΝΤ, Παγκόσμια Τράπεζα, κ.λπ.] απαίτησαν δραστική μείωση των βασικών δημόσιων δαπανών. Αυτό έκανε αντιδημοφιλείς τις κυβερνήσεις, οι οποίες, σε περίπτωση ταραχών, κατέφυγαν στην καταστολή πολλαπλασιάζοντας το πολιτικό κόστος.  Η εφαρμογή προγραμμάτων διαρθρωτικών αλλαγών σε δεκάδες χώρες κατά τη δεκαετία του 1980 έδειξε, ότι είχαμε παραμελήσει την πολιτική διάσταση του ζητήματος. Πιεζόμενες από απεργίες, διαδηλώσεις, ακόμα κι εξεγέρσεις, πολλές κυβερνήσεις αναγκάστηκαν να διακόψουν ή να περικόψουν σημαντικά τα προγράμματα αυτά. Έτσι αναγκαστήκαμε να αναγνωρίσουμε, ότι η οικονομική επιτυχία της διαρθρωτικής αναπροσαρμογής εξαρτάται από τη δυνατότητα πολιτικής πραγματοποίησής της.

[2] Ως εργαλείο, το κράτος χρησιμοποιεί την καταστολή

Ένα βασικό συμπέρασμα είναι ότι, σύμφωνα με στατιστικές που στηρίζονται στη μελέτη δεκάδων χωρών επί μια δεκαετία, το πολιτικό κόστος διαφοροποιείται ανάλογα με τα μέτρα. Πρόκεται για ένα πολύ σημαντικό συμπέρασμα, διότι σημαίνει πως μπορεί μέσα από τη μελέτη των μέτρων και των αντιδράσεων να εκπονηθεί ένα βέλτιστο πολιτικό πρόγραμμα, δηλαδή ένα πρόγραμμα που θα ελαχιστοποιεί τους κινδύνους.

Τα μέτρα που προκαλούν τις περισσότερες διαδηλώσεις, είναι εκείνα που πλήττουν ολόκληρο τον πληθυσμό και έχουν σαν αποτέλεσμα την άνοδο των τιμών, ο,τιδήποτε κι αν την προκαλεί (περικοπές επιδομάτων, αύξηση των έμμεσων φόρων ή υποτίμηση). Έτσι, στη Ζάμπια ο διπλασιασμός της τιμής του αλευριού και του καλαμποκιού το Δεκέμβριο του 1984, εξαιτίας της περικοπής επιδομάτων, προκάλεσε κύμα ταραχών η καταστολή των οποίων καταμέτρησε 15 νεκρούς. Παρόμοια, όταν το 1988 η κυβέρνηση της Νιγηρίας αύξησε την τιμή του πετρελαίου, το οποίο αγόραζαν κυρίως τα φτωχά νοικοκυριά, είχαμε ταραχές με 6 νεκρούς διαδηλωτές. Άλλα μέτρα όμως, όπως οι περικοπές των δημόσιων επενδύσεων, ή των λειτουργικών εξόδων (εκτός των μισθών), δεν προκαλούν σοβαρή αναταραχή.  Οι περικοπές στις δημόσιες επενδύσεις πλήττουν κυρίως τον τομέα της οικοδομής, που μαστίζεται τότε από πτωχεύσεις και απολύσεις. Όμως αυτός ο τομέας αποτελείται κυρίως από μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, που δεν έχουν μεγάλο πολιτικό βάρος. Από την άλλη, οι περικοπές στα λειτουργικά έξοδα του κράτους πλήττουν τους δημοσίους υπαλλήλους, αλλά οι κυβερνήσεις μπορούν να πάρουν την κοινή γνώμη με το μέρος τους αν κινηθούν ευέλικτα παρουσιάζοντας, με τη βοήθεια του Τύπου, αυτά τα μέτρα σαν μέτρα ισονομίας με το επιχείρημα, ότι εφόσον ζητούνται θυσίες από όλο το λαό, οι δημόσιοι υπάλληλοι δεν γίνεται ν’ αποτελούν εξαίρεση. Το βέβαιο είναι ότι μια κυβέρνηση δεν μπορεί να εφαρμόσει το πρόγραμμα σταθερότητας ενάντια στη θέληση ολόκληρης της κοινής γνώμης.Ένα πρόγραμμα που θα έπληττε εξίσου όλες τις κοινωνικές ομάδες, αποδείχτηκε πολύ πιο δύσκολο να εφαρμοστεί από ένα πρόγραμμα που κάνει διακρίσεις σε βάρος κάποιων κοινωνικών ομάδων ευνοώντας ορισμένες άλλες. Πρέπει λοιπόν η αρμόδια κυβέρνηση να φροντίσει ώστε να πάρει με το μέρος της ένα μέρος του κόσμου, στην ανάγκη φορτώνοντας δυσανάλογα και με πολύ βαριά μέτρα ορισμένες κοινωνικές ομάδες. Η απελευθέρωση των εισαγωγών και το άνοιγμα των επαγγελμάτων − ένα μέτρο στο οποίο επιμένει πάντοτε η Παγκόσμια Τράπεζα − προκαλεί αντίθετες αντιδράσεις, από τις οποίες η κυβέρνηση μπορεί να επωφεληθεί. Μπορεί για παράδειγμα να καταργήσει τους δασμούς σε πρώτες ύλες που αγοράζουν όλες οι επιχειρήσεις, ή σε βασικά προϊόντα που δύσκολα μπορούν να προμηθευτούν οι μικρές επιχειρήσεις. Με αυτό τον τρόπο μπορεί να δημιουργήσει γρήγορα συμμάχους, που θα στηρίξουν την πολιτική της απελευθέρωσης και του ανοίγματος.

Η κυβέρνηση που καλείται να εφαρμόσει αναδιαρθρωτικά προγάμματα, είναι υποχρεωμένη να πάρει αντιλαϊκά μέτρα. Καλώντας σε βοήθεια το ΔΝΤ, μπορεί να επωφεληθεί και σε πολιτικό επίπεδο γιατί θα μπορεί να απαντάει σε όσους αντιδρούν, ότι τα μέτρα προβλέπονται από τη συμφωνία που επέβαλε το ΔΝΤ και είναι υποχρεωμένη να τα πάρει θέλοντας και μη. Καλό είναι τα μέτρα να λαμβάνονται πριν ξεσπάσει κρίση. Υπάρχουν όμως τρόπο αντιμετώπισης του πολιτικού κόστους ακόμη κι αν τα μέτρα λαμβάνονται αφού ξεσπάσει η κρίση.  Εάν η κυβέρνηση εκλεγεί λίγο πριν ξεσπάσει η κρίση, έχει μπροστά της μια μικρή χρονική περίοδο (4 με 6 μήνες) κατά την οποία η κοινή γνώμη εξακολουθεί να την στηρίζει και κατά την οποία μπορεί να ρίχνει την ευθύνη για τα αντιλαϊκά μέτρα στους προκατόχους της. Σε αυτό το διάστημα, οι συντεχνίες χάνουν προσωρινά τη δύναμή τους και τότε η κυβέρνηση πρέπει να σπεύσει να στρέψει την κοινή γνώμη εναντίον τους. Έπειτα από αυτή την περίοδο χάριτος τα πράγματα δυσκολεύουν τρομερά. Η νέα κυβέρνηση θεωρείται ολοένα και περισσότερο μόνη υπεύθυνη για την κατάσταση κι έτσι αναγκάζεται ν’ αναλάβει αυτή το σύνολο του πολιτικού κόστους της αναδιάρθωσης. Από την πρώτη λοιπόν στιγμή που θ’ ανέβει στην εξουσία, πρέπει να σταματήσει την αισιόδοξη ρητορική και να επιμείνει, ακόμα και υπερβάλλοντας, για τη σοβαρότητα των οικονομικών ανισορροπιών, να υπογραμμίζει τις ευθύνες των προκατόχων της και το ρόλο εξωγενών δυσμενών παραγόντων. Από τους κινδύνους που θα παρουσιαστούν, αυτός των απεργιών είναι ο μικρότερος. Οι απεργίες κινητοποιούν κατά βάση τους μισθωτούς του μοντέρνου τομέα και όχι τις πιο φτωχές κοινωνικές τάξεις. Με τις κατάλληλες παραχωρήσεις, η κυβέρνηση μπορεί να τις τελειώσει. Παρολαυτά οι απεργίες μπορεί να ευνοήσουν το ξέσπασμα διαδηλώσεων. Ειδικά οι απεργίες των εκπαιδευτικών, αν και καθεαυτές δεν αποτελούν πρόβλημα για τις κυβερνήσεις, γίνονται έμμεσα επικίνδυνες επειδή απελευθερώνουν μια ανεξέλεγκτη μάζα μαθητικής και φοιτητικής νεολαίας, η οποία μπορεί να κατέβει σε διαδηλώσεις και σε αυτή την περίπτωση η καταστολή μπορεί εύκολα να έχει δραματικές συνέπειες.

Οι περικοπές στο στενό και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα, ένα από τα κυριότερα μέτρα των προγραμμάτων σταθεροποίησης, δεν είναι τόσο επικίνδυνες πολιτικά όσο η άνοδος των τιμών στα είδη κατανάλωσης. Προκαλούν απεργίες μάλλον παρά διαδηλώσεις, πλήττουν περισσότερο τις μεσαίες τάξεις παρά τα φτωχότερα στρώματα και σε κάθε περίπτωση η κυβέρνηση μπορεί να αποτανθεί στον πραγματισμό των δημοσίων υπαλλήλων. Μπορεί για παράδειγμα να τους εξηγήσει, ότι εφόσον το ΔΝΤ επιβάλλει περικοπές κατά 20% στο δημόσιο, το μόνο που απομένει είναι είτε να μειωθούν οι μισθοί, είτε να γίνουν απολύσεις, και η ίδια προτιμάει να κάνει το πρώτο προς όφελος του συνόλου των υπαλλήλων. Η εμπειρία μας από τις περισσότερες αφρικανικές κυβερνήσεις δείχνει, πως αυτό το επιχείρημα εισακούγεται.

Μια από τις βασικές περικοπές αφορά στα λειτουργικά έξοδα των σχολείων και των πανεπιστημίων. Είναι πολύ προτιμότερη επιλογή από μια δραστική μείωση του αριθμού των μαθητών και των σπουδαστών. Οι οικογένειες θα αντιδράσουν βίαια στο ενδεχόμενο να αποκλειστούν τα παιδιά τους από την εκπαίδευση. Δεν θα αντιδράσουν όμως σε μια σταδιακή υποβάθμιση της ποιότητας της εκπαίδευσης. Έτσι σιγά-σιγά θα δεχτούν να πληρώνουν κάποιο ποσόν για να σπουδάζουν τα παιδιά, ή να περικοπεί κάποια εκπαιδευτική δραστηριότητα. Αυτή η υποβάθμιση όμως πρέπει να γίνει βήμα προς βήμα, σε ένα σχολείο αρχικά και όχι στο γειτονικό σχολείο, ώστε να αποφευχθεί μια γενικευμένη αντίδραση του πληθυσμού.Τίποτα δεν είναι πιο επικίνδυνο πολιτικά από τη λήψη συνολικών μέτρων για την αντιμετώπιση ενός μακρο-οικονομικού προβλήματος. Αν λοιπόν θέλουμε να μειώσουμε τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων, πρέπει να τους μειώσουμε πρώτα σε έναν ορισμένο τομέα, να ψαλλιδίσουμε την ονομαστική αξία τους σε έναν άλλο κι ακόμα και ν’ αυξήσουμε τους μισθούς σε κάποιον τομέα που είναι κρίσιμος από πολιτική άποψη. Το ίδιο και με τα επιδόματα. Δεν τα κόβουμε όλα μαζί. Πρέπει να φροντίζουμε απεριόριστα τις λεπτομέρειες: αν π.χ. τα φτωχά νοικοκυριά καταναλώνουν μόνο τη ζάχαρη σε μορφή σκόνης, μπορούμε ν’ αυξήσουμε την τιμή της ζάχαρης σε κύβους.Σημαντικό είναι το συμπέρασμα που λέει, ότι μια κυβέρνηση αποτυχαίνει για δυο λόγους: είτε επειδή εμπιστεύεται την υλοποίηση του προγράμματος σταθεροποίησης και διαρθρωτικών αλλαγών σε τεχνοκράτες, που παραμελούν το πολιτικό κόστος∙ είτε επειδή την εμπιστεύεται αποκλειστικά στους αρμόδιους πολιτικούς, που ενδιαφέρονται για το στενό πολιτικό κόστος.

Για να έχει μια κυβέρνηση το περιθώριο ώστε να κάνει τους πολιτικούς ελιγμούς που απαιτεί ένα πρόγραμμα αναδιάρθρωσης, πρέπει να στηρίζεται από ένα ή δυο μεγάλα κόμματα και όχι από μια συμμαχία μικρών κομμάτων.Γι’ αυτό χρειάζεται ένα κατάλληλο εκλογικό σύστημα, με πολλές μονοεδρικές εκλογικές περιφέρειες. ʼΆλλα μέτρα προς αυτή την κατεύθυνση ενίσχυσης της εκτελεστικής εξουσίας είναι αυτά που νομοθετηθούν προσωρινές ειδικές εξουσίες, ή τον εκ των υστέρων έλεγχο από τη δικαστική εξουσία ώστε να μην μπορούν οι δικαστές να ελέγχουν εκ των προτέρων την εφαρμογή ενός προγράμματος. Το δημοψήφισμα είναι ένα αποτελεσματικό όπλο στα χέρια μιας κυβέρνησης όταν έχει αυτή την πρωτοβουλία των κινήσεων. Μπορεί να καταφεύγει σε δημοψήφισμα, ώστε να εγκριθεί ένα συγκεκριμένο μέτρο της και να θέσει εκτός μάχης μια συμμαχία αντιφρονούντων. Επιπλέον, όταν κάποια μέτρα προκαλέσουν ένα αυξανόμενο κύμα ταραχών και καταστολής, τότε η προκήρυξη δημοψηφίσματος μπορεί να ηρεμήσει το πολιτικό παιχνίδι και να βοηθήσει στην αποκατάσταση της τάξης αποφορτίζοντας την πίεση των διαδηλωτών. Εξίσου βοηθάει το μοίρασμα των ρόλων μεταξύ των διεθνών οργανισμών − οι οποίοι αναλαμβάνουν το ρόλο να υπενθυμίζουν τις σκληρές υποχρεώσεις του προγράμματος αναδιάρθρωσης − και μιας σειράς χωρών, που θα παίζουν το ρόλο χορηγών και θα παρέχουν κάποια βοήθεια όταν ορισμένα πολύ σκληρά μέτρα γίνονται πολύ επικίνδυνα.»

Διαβάστε περισσότερα: http://www.alfavita.gr/old/56678#ixzz2bKFToUdc

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ

Αγαπητοί συναγωνιστές,
Θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε ότι το ΕΠΑΜ θα έχει την χαρά να φιλοξενήσει τον Φινλανδό δημοσιογράφο Janus Putkonen του www.verkkomedia.org  από τις 17 μέχρι τις 24 Αυγούστου, μετά από πρωτοβουλία και έξοδα του μέλους του ΕΠΑΜ Φινλανδίας Γιώργου Τσακίρογλου.

Το www.verkkomedia.org είναι μία ανεξάρτητη εφημερίδα διαδικτύου, ιδρύθηκε το 2011, με πάνω από 16 εκατομμύρια αναγνώσεις, περίπου 2,6 εκατομμύρια αναγνώστες διαφορετικών ΙΡ διευθύνσεων, 5.500 φίλους στο Facebook και περίπου 8.000 δημοσιευμένα άρθρα και ειδήσεις.

Ο Janus Putkonen ήδη ανακοίνωσε την επίσκεψη στην Αθήνα κατά τρόπο συγκινητικό (μπορείτε να την δείτε εδώ). Η μετάφραση της ανακοίνωσης στα ελληνικά:
«To Verkkomedia ταξιδεύει στην Ελλάδα φιλοξενούμενο από σημαντικότατο λαϊκό κίνημα.
Ως υπεύθυνος τύπου του verkkomedia μού δίνεται η ευκαιρία και η δυνατότητα να συναντήσω τους πρωτεργάτες και τους αγωνιστές του Ενιαίου Παλλαϊκού Μετώπου στην Αθήνα. Το ταξίδι πραγματοποιείται με την συνδρομή Έλληνα, ο οποίος ζει στην Φινλανδία και ο οποίος μας τροφοδοτεί συνεχώς με πληροφόρηση για την παρούσα κατάσταση της Ελλάδας.

Ο Έλληνας Γιώργος Τσακίρογλου, κάτοικος Φινλανδίας και συνεχής πηγή πληροφοριών εργάζεται ασταμάτητα ανοίγοντας τις κουρτίνες των παρασκηνίων των ΜΜΕ και ξεσκεπάζοντας τα τρομακτικά προβλήματα που δημιούργησαν οι πλεκτάνες των κυβερνώντων και έφεραν τα τελευταία χρόνια τον ελληνικό λαό σε απόγνωση. Ο ίδιος μετέφρασε και συνεχίζει να το κάνει καθημερινά όλα όσα μας κρύβουν συστηματικά τα ΜΜΕ. Ο Γιώργος πολεμάει για την αλήθεια και την δικαιοσύνη.

Η Ελλάδα και η συνεχής βύθισή της στην απόγνωση είναι πηγή εμπειρίας, μια πάρα πολύ θλιβερή κατάσταση, της οποίας οι αιτίες  είναι πολυσύνθετες. Ο Τσακίρογλου επιμένει στη άποψη, ότι τα προβλήματα και η κατασκευή τους έχουν όνομα κι αυτό πρέπει να το αντιμετωπίσει κάποιος κατάματα.  Αυτά πρέπει να  γίνουν γνωστά και να γίνουν παράδειγμα.

Ένα πρωινό του εφετινού καλοκαιριού δέχτηκα ένα ευχάριστο τηλεφώνημα: «θέλεις να κατέβεις στην Ελλάδα και να επισκεφθείς το ΕΠΑΜ;». Απάντησα αμέσως και χωρίς δισταγμό. Τα αεροπορικά εισιτήρια και η διαμονή σε μέλος των Διεθνών Σχέσεων του ΕΠΑΜ στην Αθήνα τακτοποιήθηκαν στο λεπτό!

Η αναχώρησή μου για Αθήνα θα γίνει στις 17.08 δηλαδή σε περίπου μια εβδομάδα.

Τα μηχανήματα του Verkkomedia είναι έτοιμα και ευχή μου είναι να μπορέσω να συναντήσω αγωνιστές, συναδέλφους δημοσιογράφους και αρχηγούς λαϊκών ανεξάρτητων κινημάτων. Το μέλημά μου είναι να φέρω πληροφορίες από πρώτο χέρι, να γνωρίσω την πραγματική σημερινή κατάσταση του λαού και να χτίσω γέφυρες συνεργασίας και εμπιστοσύνης με παρόμοια φινλανδικά δημοκρατικά και ανεξάρτητα κινήματα.

Φυσικά,  θα ήθελα να βρεθώ στην πρώτη γραμμή διαμαρτυρίας και πορείας για την ελευθερία της Ελλάδας.

Η ανυπόφορη κατάσταση κι ο  καταστροφικός δρόμος της Ελλάδας στην ΕΕ της κρίσης, δείχνουν πεντακάθαρα σε όλους τους ευρωπαίους ότι οι χώρες δεν μπορούν να κυβερνηθούν από την ελίτ των Βρυξελλών αλλά ούτε από τις τράπεζες.

Ο λαός πεινάει και οι πλούσιοι πλουτίζουν. Το πιο επικίνδυνο είναι ότι και η Φινλανδία έχει μπει στην τροχιά της Ελλάδας.

ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΥΝΑΓΩΝΙΣΤΕΣ  ΜΕ Τ' ΑΔΕΛΦΙΑ ΜΑΣ, ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ»

Το πρόγραμμα του Janus περιλαμβάνει εκτός από συνέντευξη του Δ. Καζάκη, επαφές με πολλά μέλη του ΕΠΑΜ, επίσκεψη στην ΕΡΤ και άλλα.

Παρακαλούνται οι συντονιστές πυρήνων και τομέων Αττικής, εάν έχουν προγραμματίσει κάποια δράση στο διάστημα της παραμονής του δημοσιογράφου, να μας ενημερώσουν, έτσι ώστε να οργανώσουμε επίσκεψη.

Για τις Διεθνείς Σχέσεις

Θανάσης ΛΑΣΚΑΡΑΤΟΣ

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ

Αγαπητοί συναγωνιστές,
Θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε ότι το ΕΠΑΜ θα έχει την χαρά να φιλοξενήσει τον Φινλανδό δημοσιογράφο Janus Putkonen του www.verkkomedia.org  από τις 17 μέχρι τις 24 Αυγούστου, μετά από πρωτοβουλία και έξοδα του μέλους του ΕΠΑΜ Φινλανδίας Γιώργου Τσακίρογλου.

Το www.verkkomedia.org είναι μία ανεξάρτητη εφημερίδα διαδικτύου, ιδρύθηκε το 2011, με πάνω από 16 εκατομμύρια αναγνώσεις, περίπου 2,6 εκατομμύρια αναγνώστες διαφορετικών ΙΡ διευθύνσεων, 5.500 φίλους στο Facebook και περίπου 8.000 δημοσιευμένα άρθρα και ειδήσεις.

Ο Janus Putkonen ήδη ανακοίνωσε την επίσκεψη στην Αθήνα κατά τρόπο συγκινητικό (μπορείτε να την δείτε εδώ). Η μετάφραση της ανακοίνωσης στα ελληνικά:
«To Verkkomedia ταξιδεύει στην Ελλάδα φιλοξενούμενο από σημαντικότατο λαϊκό κίνημα.
Ως υπεύθυνος τύπου του verkkomedia μού δίνεται η ευκαιρία και η δυνατότητα να συναντήσω τους πρωτεργάτες και τους αγωνιστές του Ενιαίου Παλλαϊκού Μετώπου στην Αθήνα. Το ταξίδι πραγματοποιείται με την συνδρομή Έλληνα, ο οποίος ζει στην Φινλανδία και ο οποίος μας τροφοδοτεί συνεχώς με πληροφόρηση για την παρούσα κατάσταση της Ελλάδας.

Ο Έλληνας Γιώργος Τσακίρογλου, κάτοικος Φινλανδίας και συνεχής πηγή πληροφοριών εργάζεται ασταμάτητα ανοίγοντας τις κουρτίνες των παρασκηνίων των ΜΜΕ και ξεσκεπάζοντας τα τρομακτικά προβλήματα που δημιούργησαν οι πλεκτάνες των κυβερνώντων και έφεραν τα τελευταία χρόνια τον ελληνικό λαό σε απόγνωση. Ο ίδιος μετέφρασε και συνεχίζει να το κάνει καθημερινά όλα όσα μας κρύβουν συστηματικά τα ΜΜΕ. Ο Γιώργος πολεμάει για την αλήθεια και την δικαιοσύνη.

Η Ελλάδα και η συνεχής βύθισή της στην απόγνωση είναι πηγή εμπειρίας, μια πάρα πολύ θλιβερή κατάσταση, της οποίας οι αιτίες  είναι πολυσύνθετες. Ο Τσακίρογλου επιμένει στη άποψη, ότι τα προβλήματα και η κατασκευή τους έχουν όνομα κι αυτό πρέπει να το αντιμετωπίσει κάποιος κατάματα.  Αυτά πρέπει να  γίνουν γνωστά και να γίνουν παράδειγμα.

Ένα πρωινό του εφετινού καλοκαιριού δέχτηκα ένα ευχάριστο τηλεφώνημα: «θέλεις να κατέβεις στην Ελλάδα και να επισκεφθείς το ΕΠΑΜ;». Απάντησα αμέσως και χωρίς δισταγμό. Τα αεροπορικά εισιτήρια και η διαμονή σε μέλος των Διεθνών Σχέσεων του ΕΠΑΜ στην Αθήνα τακτοποιήθηκαν στο λεπτό!

Η αναχώρησή μου για Αθήνα θα γίνει στις 17.08 δηλαδή σε περίπου μια εβδομάδα.

Τα μηχανήματα του Verkkomedia είναι έτοιμα και ευχή μου είναι να μπορέσω να συναντήσω αγωνιστές, συναδέλφους δημοσιογράφους και αρχηγούς λαϊκών ανεξάρτητων κινημάτων. Το μέλημά μου είναι να φέρω πληροφορίες από πρώτο χέρι, να γνωρίσω την πραγματική σημερινή κατάσταση του λαού και να χτίσω γέφυρες συνεργασίας και εμπιστοσύνης με παρόμοια φινλανδικά δημοκρατικά και ανεξάρτητα κινήματα.

Φυσικά,  θα ήθελα να βρεθώ στην πρώτη γραμμή διαμαρτυρίας και πορείας για την ελευθερία της Ελλάδας.

Η ανυπόφορη κατάσταση κι ο  καταστροφικός δρόμος της Ελλάδας στην ΕΕ της κρίσης, δείχνουν πεντακάθαρα σε όλους τους ευρωπαίους ότι οι χώρες δεν μπορούν να κυβερνηθούν από την ελίτ των Βρυξελλών αλλά ούτε από τις τράπεζες.

Ο λαός πεινάει και οι πλούσιοι πλουτίζουν. Το πιο επικίνδυνο είναι ότι και η Φινλανδία έχει μπει στην τροχιά της Ελλάδας.

ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΥΝΑΓΩΝΙΣΤΕΣ  ΜΕ Τ' ΑΔΕΛΦΙΑ ΜΑΣ, ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ»

Το πρόγραμμα του Janus περιλαμβάνει εκτός από συνέντευξη του Δ. Καζάκη, επαφές με πολλά μέλη του ΕΠΑΜ, επίσκεψη στην ΕΡΤ και άλλα.

Παρακαλούνται οι συντονιστές πυρήνων και τομέων Αττικής, εάν έχουν προγραμματίσει κάποια δράση στο διάστημα της παραμονής του δημοσιογράφου, να μας ενημερώσουν, έτσι ώστε να οργανώσουμε επίσκεψη.

Για τις Διεθνείς Σχέσεις

Θανάσης ΛΑΣΚΑΡΑΤΟΣ